Cordyceps – historia suplementu

Według legendy pasterze jaków w Himalajach Tybetu i Nepalu zauważyli, że kiedy ich jakowie pasą się na pewnym grzybie, stają się nagle bardzo energiczni i chętni do zabawy. Pasterze zbadali, co jedzą, i odkryto dziwną i tajemniczą gąsienicę Cordyceps.

Pierwsze użycie kordycepsu

Pierwsza pisemna wzmianka o Cordyceps pochodzi z czasów dynastii Tang (620 n.e.). Szybko stał się ceniony przez rządzących w Chinach cesarzy ze względu na właściwości lecznicze i długowieczność. Mówi się, że lekarze z dynastii Ming używali tego grzyba do wytwarzania silnych toników. Od XV wieku uczeni tybetańscy pisali obszernie o Cordycepsie. Cordyceps przywiózł do Europy francuski ksiądz – przebywając jako gość cesarza Chin, zapoznał się z Cordycepsem i jego ożywczymi właściwościami. W 1757 Cordyceps po raz pierwszy pojawił się w europejskim tekście medycznym – New Compilation of Materia Medica. Od tego momentu naukowcy byli zafascynowani właściwościami zdrowotnymi Cordycepsu.

Cordyceps sinensis to tylko jeden członek ogromnej rodziny Cordyceps, która liczy ponad 400 członków. Wszystkie Cordycepsy są endopasożytami, co oznacza, że zarodniki infekują owada-żywiciela, przejmując ciało, którego kulminacją jest owocnik wyrastający z mózgu owada. Każdy gatunek zaatakuje tylko jeden gatunek owada. Cordyceps sinensis atakuje larwy nietoperza Chongcao, które zimują pod ziemią w kokonie. Jej grzybnia mumifikuje ciało larw podczas snu, a kiedy nadchodzi wiosna, z głowy wyrasta pojedyncza cienka zrąb, która pcha się w górę jak pojedyncze źdźbło opalizującej, niebieskiej trawy.

Tradycyjne zastosowanie

Chociaż Cordyceps zyskał popularność w świecie zachodnim dopiero w ciągu ostatnich 20 lat, od wieków jest szeroko stosowany w tradycyjnej medycynie chińskiej. Spośród wielu korzyści najbardziej związanych z tym dziwnym grzybem, był on używany głównie do ochrony wątroby, poprawy funkcji nerek, łagodzenia objawów chorób układu oddechowego i zwiększania libido. Polecano go również jako tonik na „wszelkie choroby”, ze zdolnością do poprawy energii, wytrzymałości, apetytu i zaburzeń snu.

Unikać u osób ze znaną alergią lub nadwrażliwością na Cordyceps, pleśń lub grzyby. Cordyceps może powodować suchość w ustach, nudności, utratę apetytu, biegunkę lub zawroty głowy. Cordyceps nie jest zalecany kobietom w ciąży lub karmiącym piersią ze względu na brak dostępnych dowodów naukowych. Cordyceps jest prawdopodobnie niebezpieczny dla kobiet w ciąży, ponieważ może wpływać na poziom hormonów steroidowych.